Diabetes en incontinentie

Diabetes en incontinentie?

Het is geen geheim dat diabetespatiënten vatbaarder zijn voor bepaalde aandoeningen. Maar ook lijkt diabetes invloed te hebben op een vervelende kwaal die nog steeds als taboe geldt voor veel mensen, namelijk incontinentie. Ongewenst urineverlies is op zichzelf geen gevaarlijke aandoening, maar leidt wel tot schaamtegevoelens waardoor mensen niet meer de deur uit komen. Soms kan incontinentie een onderdeel zijn van serieuze blaasproblemen.

Vaker incontinentie bij diabetici

Ongeveer een op de twintig Nederlanders heeft last van ongewenst urine en/of ontlastingsverlies. Incontinentie komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Uit Noors onderzoek blijkt dat vrouwelijke diabetespatiënten vaker last hebben van incontinentie dan vrouwen zonder diabetes. Een ander onderzoek uit 2009, gepubliceerd in de ‘Journal of Urology’ bevestigt een hoger percentage incontinentie onder diabetespatiënten.

Neuropathie en incontinentie

Eén van de belangrijkste redenen waarom mensen met suikerziekte vaker last hebben van ongewenst urineverlies is neuropathie, oftewel zenuwschade. Ongeveer vier op de tien diabetici krijgt last van neuropathie. Door sterke veranderingen in de bloedglucosespiegel krijgen de zenuwen minder zuurstof en voedingsstoffen. De zenuwbanen kunnen beschadigen en zelfs afsterven.

Overloopincontinentie

Zenuwschade kan invloed hebben op de blaas in de vorm van overloopincontinentie. Door zenuwschade kan de blaas niet meer goed samenknijpen om de urine uit het lichaam te verwijderen. Urine wordt te lang vastgehouden, waardoor de blaas overvol en overgevoelig raakt. Dit uit zich in het ongewenste verlies van druppels of zelfs scheutjes urine. Ook ontstaat een regelmatige drang om te plassen, maar waarbij slechts een kleine hoeveelheid urine wordt verloren.

Aandrangincontinentie

Niet alleen een neurologische aandoening kan de oorzaak zijn van incontinentie. Bij aandrangincontinentie kunnen de afwijkingen in de stofwisseling de reden zijn. Dit wordt veroorzaakt door diabetes. De blaasspieren gaat zich vaker en onverwachts samentrekken en de blaas wordt overactief. Er ontstaat spontaan een drang om te plassen en dit is moeilijk tegen te houden. Vaak is niet mogelijk om op tijd bij het toilet te zijn, met als gevolg een ongewenst verlies van urine.

Andere oorzaken

Niet alleen ligt de ongebalanceerde bloedsuikerspiegel ten grondslag aan het ongewenste urineverlies. Ook factoren die een rol spelen bij diabetes type 2, zoals alcohol, roken, overgewicht, te weinig beweging en een teveel aan verzadigd vet zijn van invloed. Tot slot kan het ongewenste urineverlies een gevolg zijn van bepaalde medicatie die diabetici slikken. Het is een bijwerking van bijvoorbeeld bloeddrukverlagende middelen zoals plaspillen (diuretica), spierverslappers en pijnverzachtende medicatie.

Blaasproblemen

Zoals eerder gemeld kan incontinentie een onderdeel zijn van een breder blaasprobleem. De zenuwschade is namelijk van negatieve invloed is op het urinewegsysteem. Op basis van een aantal indicatoren kan een arts bepalen of de diabetespatiënt last heeft van serieuze blaasproblemen:

  • Een paar keer per jaar een blaasontsteking
  • Een gevoel hebben van een blaas die niet helemaal geleegd is
  • Moeite hebben met plassen
  • Minder dan vier keer per dag moeten plassen
  • Regelmatig ongewenst urineverlies

Wat kunt u doen aan incontinentie bij diabetes?

Mensen met diabetes komen niet van neuropathie af, maar kunnen wel de symptomen beperken door gezond te leven en hun glucosespiegel in balans te houden. Tijdens de jaarlijkse controles zal de arts ook de diabetische neuropathie controleren. Neem urineproblemen altijd serieus. Bezoek de huisarts en laat de urinewegen regelmatig controleren. Een doorverwijzing naar een uroloog behoort tot de mogelijkheden. Bloedsuikerverlagende medicijnen kunnen een oplossing zijn, mochten ze geen bijwerkingen hebben die het urineverlies juist stimuleren. Soms is het nodig om te katheteriseren, omdat het onmogelijk is om alle urine zelfstandig uit te plassen. Absorberend incontinentiemateriaal kan ook worden gebruikt in het dagelijkse leven. Hiermee wordt het ongewenste urineverlies lokaal opgevangen.

Bekkenbodemspieren

Soms kunnen bekkenfysiotherapeuten ondersteuning bieden. Ze kunnen niks doen aan de zenuwschade, maar de incontinentie kan wel worden beperkt met behulp van tips over het plassen. Zo is een ontspannen bekkenbodem noodzakelijk om gemakkelijk te plassen. De bekkenfysiotherapeut zal uitleggen waar deze bekkenbodem zit en hoe die het beste kan worden ontspannen met behulp van bekkenbodemoefeningen. Ook wordt advies gegeven over het stimuleren van de plasreflex en het hanteren van de juiste houding op het toilet.

2 gedachten over “Diabetes en incontinentie?”

  1. diabetische Neuropathie.
    In het onderhavige geval is de oorzaak van incontinentie en het niet
    kunnen beheersen van stofwisseling en stoelgang terug te voeren
    tot ernstige zenuwbeschadiging. Deze wordt veroorzaakt door jarenlang,
    ononderbroken gebruik van medicijnen. Men concentreert zich meestal
    op beschadiging van de zenuwen in de voeten, doch bovengenoemde
    beschadigingen (ongevoeligheid) zijn zeker zo belangrijk. Bezoek aan specialisten
    brengt geen enkel soelaas.Tegen de tijd dat men de oorzaak ontdekt is het te laat
    voor behandeling. Er rest dan nog de luier.

  2. Ik ben een vrouw van 62 en heb diabetes 2 al ruim 25 jaar,en loop al vanaf mijn 30e jaar met Tena lady,en heb een over actieve blaas, vaak aandrang en ook nodig plassen,sinds 6 jaar volledig insuline afhankelijk,nu wordt ik 4x snachts wakker en moet dan nodig plassen, smorgens nog zittend op bed en zodra ik opsta loopt de urine langs mijn benen en de Tena volledig verzadigd,ondergoed volledig nat,ik denk aan te spannen maar heb totaal géén controle”ik voel me diep ongelukkig!”.
    “Ik ben kinderloos!.,
    Zou dit diabetes gerelateerd kunnen zijn?,en wie of welke arts steld de diagnose?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *