Diabetespatiënten moeten regelmatig insuline inspuiten met pennaalden of ze doen dit met behulp van een insulinepomp. Een vervelend proces wat veel eenvoudiger zou gaan met een simpel pilletje. Maar zo gemakkelijk is dat helaas niet. Toch wordt er door wetenschappers en bedrijven hard gewerkt aan pillen die het lichaam de juiste hoeveelheid insuline laat opnemen.
Een voordeel is dat pillen waarschijnlijk goedkoper op de markt kunnen worden gebracht dan de huidige manieren van insuline inspuiten. Ook is het voor veel diabetici veel prettiger om een pilletje in te slikken in plaats van het inspuiten van insuline met een naald in het lichaam. Maar is het wel zo gemakkelijk om een dergelijk medicijn te ontwikkelen? Wanneer je een pil inslikt die alleen insuline bevat, dan wordt dit direct afgebroken in de maag door de enzymen uit het maagzuur. Toch zijn onderzoekers erin geslaagd om dit probleem op te lossen.
Via de darmwand
Inmiddels zijn er pillen ontwikkeld die een stevige beschermlaag hebben en hierdoor de maag ongezien doorkomen. Vervolgens bereikt de insuline de darmen, waar het via de darmwand het bloed bereikt. De insulinepillen werken na ongeveer 1,5 tot 2 uur na inname. Ze werken 5 uur lang, afhankelijk van een lege of volle maag en wat je precies hebt gegeten in de tussentijd.
Op verschillende plekken wordt aan dergelijke insulinepillen gewerkt die door de darmen dienen te worden opgenomen. Als beschermlaagje wordt verschillend materiaal gebruikt, zoals vetten en elektrisch geladen deeltjes. Ook wordt onderzoek gedaan naar stofjes die enzymen in de darmen weten te remmen. Daardoor wordt de insuline niet afgebroken, maar juist opgenomen door de darmen.
Een van de meest innovatieve technieken is ontwikkeld door het bedrijf Rani Therapautics. Een capsule wordt door de patiënt ingeslikt en zakt langzaam richting de darmen. Eenmaal daar aangekomen wordt de capsule opgeblazen tot een kleine ballon die tegen de darmwand aandrukt. Deze ballon bevat oplosbare naaldjes die de insuline door de darmwand prikken. Een groot nadeel is dat de pillen niet snel werken. Diabetespatiënten moeten al 1,5 uur voor de maaltijd rekening houden met het slikken van een insulinepil. Een ander nadeel is dat er nog weinig onderzoek is gedaan naar de invloed van de pil op de darmflora van de diabetespatiënt.
Soma
Wetenschappers aan de Amerikaanse universiteiten van MIT en Harvard hebben in samenwerking met het farmaceutische bedrijf Novo Nordisk een innovatief apparaatje ontwikkeld die de insuline via de maagwand de bloedbaan in weet te brengen. Ze lieten zich inspireren door een schildpadsoort die altijd in staat is om weer goed te rollen wanneer die op omgekeerd op het eigen schild is terechtgekomen.
Voor de onderzoekers was het van essentieel belang dat het apparaatje, genaamd Soma, in een bepaalde positie op de maagwand terecht zou komen. Daarom werd de vorm van de schildpad gebruikt voor het ontwerp van Soma. Diabetespatiënten slikken een capsule in, die bestaat uit het apparaatje met insuline. Bij aankomst in de maag duurt het nog 10 minuten alvorens de capsule is opgelost. Vervolgens draait het vrijgekomen apparaat zich in de juiste positie op de maagwand. Een groot voordeel is dat hier weinig pijnpunten zitten, dus de patiënt voelt er niets van.
De insuline wordt door Soma door de maagwand geprikt. Daarna zal het lichaam het apparaat afvoeren en verdwijnt het via de vertering weer uit het lichaam. Er wordt op dit moment nog onderzocht of de insulineprikken in de maag geen negatieve gevolgen zullen hebben voor het lichaam. Hoewel Soma nu alleen nog op ratten wordt getest, is de verwachting dat er over 3 jaar op mensen kan worden getest.